Είμαι πολύ δύσκολη με το φαγητό. Δεν μου αρέσουν κάποια αρκετά συνηθισμένα υλικά για έναν χορτοφάγο όπως το αβοκάντο και η μπανάνα, έχω αλλεργία στα καρύδια, η βρώμη με φουσκώνει, το πρωί τρώω πάντα αυστηρά κάτι αλμυρό, ποτέ κάτι γλυκό κι αν σκεφτείς ότι δεν τρώω κρέας, ψάρι και αυγά κι αποφεύγω τα ζωικά γαλακτοκομικά, δεν μένουν και πολλά πράγματα που μπορώ να φάω για πρωινό! Το πρωί γίνομαι ακόμα πιο παράξενη, σχεδόν δυσάρεστη. Θέλω το πρωινό μου απλό, σχεδόν μίζερο, ίδιο κάθε μέρα για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, χωρίς εκπλήξεις, φιοριτούρες και μαγειρέματα. Δεν υπάρχει δε καμία περίπτωση να μαγειρέψω το πρωί, όσο «εύκολη, με τρία υλικά και έτοιμη σε δέκα λεπτά» και να είναι η συνταγή. Προτιμώ να μην φάω τίποτα, παρά να πρέπει να αυτοσχεδιάσω/μαγειρέψω/σκεφτώ για παραπάνω από 2 δευτερόλεπτα με τι θα γεμίσω το στομάχι μου ή να φάω κάτι που δεν θα μου αρέσει και θα μου χαλάσει την μέρα. Πάτα PLAY πριν συνεχίσεις το διάβασμα.
Φαγητό μέσαΗ πιο εύκολη επιλογή για μένα το πρωί, είναι το κουλούρι Θεσσαλονίκης το οποίο παίρνω στην βόλτα με τα σκυλιά και τρώω μέχρι να γυρίσουμε σπίτι. Μου αρέσει τραγανό, λεπτό και σχεδόν καμένο κάτι το οποίο δεν χρειάζεται πλέον να εξηγώ στις κοπέλες στον φούρνο, το βάζουν στο σακουλάκι αμέσως μόλις με δουν να μπαίνω. Όταν πεινάω πολύ παίρνω δύο. Κάποιες μέρες στο σπιτι μπορεί να φάω στα όρθια ένα μπολ με δημητριακά, φυτικό γάλα & maple syrup ή ένα smoothie που θα φτιάξει ο Φώτης. Το πιο αγαπημένο μου πρωινό όμως, που τώρα τελευταία τρώω και στο γραφειο, είναι ντοματίνια, χούμους (ετοιματζίδικο), καπνιστό τόφου σε λεπτά φετάκια και φρυγανιές ή ένα παξιμάδια, κατά προτίμηση χαρουπιού. Παρά πολυ φρεσκοτριμμένο πιπέρι, αρκετό ελαιόλαδο. Τρελαίνομαι με το τσίμπι τσίμπι αυτού του πιάτου, το τρώω αποκλειστικά με τα χέρια, μαζεύω με το δάχτυλο και γλείφω το ελαιόλαδο και το πιπέρι που μένει στο τέλος και πολλές φορές τρώω ακριβώς το ίδιο και για δεκατιανό ή ακόμα και βραδινό. Παλαιότερα έπαιρνα αρκετό delivery τα πρωινά, τώρα πια θα παραγγείλω 3-4 φορές τον μήνα, μόνο όμως αν βρω τα εξής πολύ συγκεκριμένα πιάτα:
Φαγητό έξω / Morning BarΤα Σαββατοκύριακα οι ρυθμοί αλλάζουν και έχω τον χρόνο να οδηγήσω μέχρι το Κουκάκι και να απολαύσω το πιο αγαπημένο μου πρωινό του κόσμου, αυτό που σερβίρει η Μαρίνα στο Morning Bar. Εδώ συναντιόμαστε πολλά Σάββατα με την Ζωή και τον Βασίλη για καφέ, τηγανόψωμο και σουσού. Φροντίζουμε δε πάντα να έρθουμε τέτοια ώρα ώστε η τελευταία γουλιά καφέ να συμπέσει με την πρέπουσα ώρα για να ανοίξουμε ένα ροζέ. Εκτός από το τηγανόψωμο, όσο λαδένιο και αλμυρό πρέπει, τρελαίνομαι με το σάντουιτς με τυρί, μουστάρδα (ή/και μαγιονέζα;) και πίκλες όλα κλεισμένα σε ένα βουτυρένιο ψωμάκι σαν τεράστιο scone. Έχει κι ένα πιάτο που δεν έχω πάρει ποτέ γιατί είναι πολύ αυγουλένιο για μένα, αλλά λιγουρεύομαι κάθε φορά, με ψωμάκι brioche κομμένο σε μπουκίτσες και ολόκληρα αυγά μελάτα. Τελευταία δοκίμασα τα τυροπιτάκια της που μοιάζουν με γιαγιάς και όταν πας να δοκιμάσεις οπωσδήποτε τα cinnamon rolls και το καμένο τσιζκέικ της. Λίγο πριν στείλω αυτό το 3ο ΝΙΟΥΖΛΕΤΤΕΡ σήμερα, πέρασα από το ΜΒ και πήρα ένα τηγανόψωμο με σοκολάτα και η Μαρίνα έχωσε στη σακούλα μου μερικά μηλοπιτάκια. Θα τα κρατήσω για το απόγευμα που θα ξυπνήσω από την Σαββατιάτικη σιέστα και θα σας πω πώς ήταν στο επόμενο. Παρά τα ελάχιστα πράγματα που ξέρω για την Μαρίνα - μεταξύ των οποίων ότι μένει στα Εξάρχεια, ότι η καλύτερη της φίλη είναι η Φυστίκη, ότι παίζει ποδόσφαιρο και ότι μαγειρεύει στο Morning Bar - την συμπαθώ πολύ και δηλώνω μεγάλη φαν της κουζίνας και της αισθητικής της. Μου αρέσει που όποτε βρισκόμαστε δεν θα κάνει ποτέ άβολα small talks και θα συζητήσουμε πάντα ουσιαστικά. Όταν της ζήτησα να μου πει το μουσική ακούει στην κουζίνα μου είπε ότι το νούμερο ένα τραγούδι μαγειρικής τρέλας και κούρασης είναι ο Γλάρος της Βουγιουκλάκη και δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Εσένα ποιο είναι το αγαπημένο σου πρωινό μέσα ή έξω; Γράψε μου στα σχόλια και τα λέμε στο επόμενο ΝΙΟΥΛΕΤΤΕΡ. Μαριλού.
|
إرسال تعليق