Την ημέρα των εκλογών μαζευτήκαμε από νωρίς το απόγευμα, ένα από αυτά τα απογεύματα που πίνεις δροσερά κρασιά και ο καθένας φέρνει από ένα φαγητό ή κρασί ή γλυκό ή κάποιο λικέρ που του πήγε κάποιος δώρο την Πρωτοχρονιά σε παλιακή σακούλα κάβας και θέλει να ξεφορτωθεί. Η Ζωή και ο Βασίλης έφεραν ένα gin που δεν ανοίξαμε ποτέ και ενώ υποσχέθηκα ότι θα το κρατήσω για την επόμενη μάζωξη, το ήπιαμε με μια άλλη παρέα το προηγούμενο ΣΚ. Note to self, να θυμηθώ να το αντικαταστήσω, ήταν το βοτανικό Silent Pool από το Surrey.
Ο Fahd και η Μυρτιά έφεραν tacos με κιμά από σέιταν και μανιτάρια, ο Ζήσης και η Βασιλεία αυτό το δροσερό κρασί που λέγαμε και ανάλαφρες σαν συννεφάκι, ολόφρεσκες πάστες από το Αφοί Ασημακόπουλοι στα Εξάρχεια. Όποτε πέφτει στα χέρια μου ένα κουτί από καλό ζαχαροπλαστείο σαν αυτό, όση ώρα μου παίρνει να λύσω την κορδέλα, να σκίσω με πολλή προσπάθεια το σελοτέιπ απ’όλες τις μεριές και να το ανοίξω, σκέφτομαι ότι θα ήθελα να έχει τουλάχιστον ένα ποντικάκι ή έστω μία σεράνο μέσα και θα χαρώ διπλά αν έχει και μία τάρτα με φράουλες και διάφανο ζελέ.
Ο Άλεξ ήρθε με φαγητά που έφτιαξε η μισή Ιταλίδα μαμά του Barbara, την οποία φωνάζουμε Barbie και μαγειρεύει υπέροχα. Πεντανόστιμες μικρές μπουκίτσες τυροπιτάκια, μία ζουμερή μηλόπιτα κέικ - το αγαπημένο του γλυκό - και μία pasta fritta. Λατρεύω που η Barbie στέλνει πάντα τα φαγητά της μέσα σε όμορφες πιατέλες έτοιμες για σερβίρισμα και όχι στριμωγμένα σε αλουμινένια δισκάκια με χάρτινα καπάκια που πάντα συμπιέζονται μέσα στην τσάντα μεταφοράς τους. Έτσι ακριβώς είναι και τα δώρα του Άλεξ, είτε είναι DIY είτε αγοραστά, πάντα θα τα τυλίξει σε ένα χαρτί περιτυλίγματος που έφερε από ένα ταξίδι του ή θα τα δέσει με περίσσιες φαρδιές κορδέλες, με μεγάλους φιόγκους.
Η pasta fritta είναι ο τρόπος των Σικελιανών να μεταμόρφώνουν τα leftovers spaghetti σε ένα νέο πιάτο, ακριβώς όπως έχουν κάνει δηλαδή με το risoto πριν πολλά χρόνια, το οποίο έπλασαν σε μπαλάκια, πάναραν σε αυγό και τριμμένη φρυγανιά και τηγάνισαν σε arancini. Κι ενώ η σισιλιάνικη pasta fritta έχει μόνο λαχανικά και ντομάτα και καίγεται στο τηγάνι μέχρι να ενωθεί και να κάνει μία τραγανή κρούστα, η Barbie μας έφτιαξε την Ναπολιτάνικη εκδοχή όπου ανακατεύεις τα σπαγκέτι με αυγά και τα ψήνεις σε βαθύ τηγάνι σαν frittata.
Νομίζω κανείς δεν έφαγε pasta fritta σε πιάτο, όλοι έκοψαν ένα τρίγωνο κομμάτι και το έφαγαν στο χέρι με μεγάλες μπουκιές, πάνω από το νεροχύτη. Έτσι φάγαμε και τις πίτσες που παραγγείλαμε και ήρθαν ευτυχώς λίγο πριν τα αποτελέσματα, έτσι φάγαμε και τα παγωτίνια που δεν θυμάμαι ποιος έφερε αλλά ήταν φανταστικά. Κρίμα που δεν εστίασε καλά η κάμερα και κάηκε αρκετά στα δεξιά η φωτογραφία με τα παγωτίνια. Ίσως επειδή ήταν το τελευταίο καρέ σε αυτό το έγχρωμο φιλμάκι ORWO που με ταλαιπώρησε πολύ, αφού όλο ξετυλιγόταν μέσα στην μηχανή και έχασα αρκετές εικόνες προσπαθώντας να το φτιάξω. Τώρα η μηχανή μου έχει ένα θέμα και δεν λειτουργεί το φλας οπότε τραβάω μόνο μέρα. Έχω παραγγείλει όμως μία LomoApparat την οποία ανυπομονώ να χρησιμοποιήσω στις συναυλίες και τις διακοπές.
Από την μέρα που γύρισα από το Primavera Sound σκέφτομαι συνεχώς την μεγαλύτερη ίσως συναυλία που έχω δει, αυτή του Kendrick Lamar. Τι φοβερός καλλιτέχνης, τι κοινό. Κάποιες στιγμές ένιωθα το έδαφος να δονείται από τις φωνές που τραγουδούσαν κάθε στίχο, σε κάθε τραγούδι. Από τότε σιγοτραγουδάω συνεχώς μέσα στο κεφάλι μου “And I been hustlin' all day, this a way, that a way / Through canals and alleyways, just to say / Money trees is the perfect place for shade and that's just how I feel”.
 | Money Trees Kendrick Lamar, Jay Rock |
Ποιο φαγητό θα πήγαινες πεσκέσι σε ένα κάλεσμα;
Leave a comment
Share
Post a Comment