Αμφιταλαντεύομαι μέρες τώρα σχετικά με το αν πρέπει να γράψω κάτι για τις εκλογές σε αυτό το ΝΙΟΥΖΛΕΤΤΕΡ και αποφάσισα πώς όχι. Ξεκίνησα αυτό το project για να χαλαρώνω, για να μοιράζομαι πράγματα που δεν βρίσκουν χώρο στο MG και για να περνάω καλά. Οι εκλογές με στρεσάρουν, με φοβίζουν και με νευριάζουν, οπότε θα μοιραστώ απλώς 2-3 πράγματα που εκφράζουν όσα νιώθω αυτές τις μέρες και θα προχωρήσω με τα σημερινά θέματα μας.
{Σιγομουρμουράω συνεχώς “Shit, God damn, get off your ass and start a riot”, στίχους του πιο επίκαιρου κομματιού των ημερών, από τους Lip Forensics και την Sugahspank!}
Το κόκκινο φιλμάκι .Έχασα πολλές εικόνες από το 100άρι κόκκινο φιλμ και κατάλαβα ότι ήθελε πολύ διαφορετική μεταχείριση από ένα 400άρι έγχρωμο. Παρ’όλα αυτά, βγήκαν κάποιες λίγες που μου άρεσαν:
Ρίγανη από την Κυψέλη.Έχουμε ένα μποστανάκι με μυρωδικά στο στούντιο του MG στην Κυψέλη και αμέσως μόλις μπήκε η Άνοιξη φούντωσαν οι ρίγανες και απλώθηκαν παντού. Τις κόψαμε, τις πλύναμε και τις δέσαμε σε μπουκετάκια. Η Τζο τις κρέμασε στην απλώστρα όπως έκανε η γιαγιά της και τώρα περιμένουμε να στεγνώσουν για να τις τρίψουμε, να τις βάλουμε σε βαζάκια και να τα στείλουμε σε εκλεκτούς φίλους.  Όλη αυτή η διαδικασία με έκανε να ονειρεύομαι ότι μία μέρα θα ζω σε μία μονοκατοικία στην Κυψέλη, θα έχω πολλά σκυλιά κι ένα μεγάλο μποστάνι στην πίσω αυλή με λαχανικά, φρούτα και μυρωδικά. Φαντάζομαι και τους φίλους μας εκεί, να πίνουν κρασιά, να μαγειρεύουμε μεγάλες μακαρονάδες, να ακούμε μουσικές, να γελάμε δυνατά και φεύγοντας να παίρνουν καλάθια με μοσχοβολιστές ντομάτες, φρέσκους βασιλικούς και βαζάκια με ξερή ρίγανη Κυψέλης για το σπίτι. Thanks for reading. Subscribe for more. Καλοκαίρι 23, ένα ατελείωτο φόμο.Φεστιβάλ φαγητού, φεστιβάλ μουσικής, συναυλίες, διακοπές, ντίνερ στα νέα μαγαζιά της πόλης, ένα τριημεράκι από δω, ένα τριημεράκι από κει -καλά έκατσαν εφέτο οι αργίες-, τα μπαρζ, τα γενέθλια των μπαρζ, τα θερινά, τα ρέιβς, αυτό το νέο μαγαζί που άνοιξε με τα φυτά, κι άλλες συναυλίες, εκείνο το Κυριακάτικο μπαζάρ, σε ποιο μάζεμα να πάω την εκλογική Κυριακή;, άλλη γαμοβάφτιση κάθε δύο εβδομάδες με την 1 στις 3 να είναι στη Μάνη-, τα μπάτσελορ και τα μπατσελορέτ των γάμων με το 1 στα 3 να είναι στην Πάρο ή την Τζια. Πόσο φόμο να πάθεις πια, πόσα να προλάβεις να κάνεις και πόσα τελικά να αντέξεις να πληρώσεις; Έχοντας ήδη χάσει μέσα στον χαμό της υπερπληροφόρησης 2-3 events που ήθελα πολύ να πάω , αποφάσισα ότι χρειάζομαι λίγες μέρες off, να ξεκουράσω το μυαλό μου και κυρίως τα social skills μου-που έτσι κι αλλιώς δεν είναι το δυνατό μου σημείο, να κάνω binge watching κάτι χαζοσειρές που βλέπω στο Netflix όπως το Ginny & Georgia και το Firefly Lane, το οποίο τώρα που το σκέφτομαι είναι ένα καχέκτυπο του This Is Us με επιπλέον αρνητικό την πρωταγωνίστρια Katherine Heigl που αντιπαθούσα ήδη από το Grey’s Anatomy -το οποίο BTW και βλέπω ακόμα (19η σεζόν) και δεν ντρέπομαι-, οπότε μάλλον θα το σταματήσω. As we speak Παρασκευή βράδυ, έχω ξεκινήσει ήδη τον εγκλεισμό, περιμένω τον Κάβδα, έχω παραγγείλει 2 vegan Yogi burgers και 2 τηγανητές πατάτες από το Smash & Bun και έχω φτιάξει έτσι τα μαξιλάρια του καναπέ ώστε να μην πιαστώ αν με πάρει εδώ ο ύπνος. Σχετική φώτο στα notes. Τα λέμε το επόμενο ΣΚ κάπου για φαγητό ή χορό. Το σημερινό τραγούδι Unrest (Rise Up) βρίσκεται στον δίσκο APOPHENIA των Lip Forensics που μόλις κυκλοφόρησε από την Veego Records. Εσύ τι θα κάνεις αυτό το ΣΚ;
|
Post a Comment